O Nas

Rozwijamy swoją duchowość na kilku grupach modlitewnych w oparciu o ćwiczenia duchowe, wspólne modlitwy oraz różnego typu rekolekcje. Owoce i pragnienia wielu osób pokazują, że należy zorganizować miejsce, które pomoże realizować i rozwijać te intencje na większą skalę .
Pragnienia wiernych, codzienne rozmowy oraz spotkania na grupach pokazały, że im większy jest ucisk i cierpienie tym bardziej szukamy Boga i pragniemy się do Niego przybliżyć, ale niestety nie wiemy jak i jaki właściwy obrać kierunek. Aktualny czas pokazuje jasno, ile osób pragnie i jak szuka Boga. Niestety, ale większość inicjatyw jest jednorazowa i niewiele organizacji pokazuje możliwy proces rozwoju duchowego. Ludzie są przeważnie zagubieni i nie umieją dostrzec co istotne. Działają spontanicznie i rzadko działają z planem.
Głównym założeniem tego dzieła jest pokuta, w której w skład wchodzi zadośćuczynienie Bożej sprawiedliwości, tak aby budować Królestwo Boże na Chwałę Bożą na ziemi. Środkami do tego są post, modlitwa i jałmużna.
I jeśli mój lud, który jest nazywany moim imieniem, ukorzy się, będzie modlić się i szukać mojego oblicza, i odwróci się od swoich złych dróg, wtedy wysłucham go z nieba, przebaczę mu grzech i uzdrowię jego ziemię. II Kronik 7:14
Jezus w swoim nauczaniu zaprasza nas, byśmy wyobrazili sobie marzenie, jakie Bóg ma dla świata i pokazuje jak konkretnie wygląda panowanie Boga. Spytaj siebie w jaki sposób porusza cię teraz wezwanie Chrystusa, jakie małe, święte pragnienia wzbudza we mnie Jezusowa wizja Królestwa Bożego i wezwanie do całkowitej przemiany życia.
Nasza misja to krzewienie żywej wiary, która prowadzić ma do całkowitej i głębokiej przemiany życia, zakorzenionego w Kościele Świętym poprzez wsparcie wiernych na tej drodze poprzez Arkę duchową, Arkę materialną oraz Arkę zdrowotną. Głównym celem i intencją Fundacji jest zaangażowanie się w Jezusowe dzieło Odkupienia tak aby wierni mogli wydawać coraz piękniejsze owoce na Chwałę Bożą przy znacznym wzroście duchowym prowadzącym do zbawienia swojego i bliskich .
Pragniemy z wasza pomocą budować i uzupełniać Arki o talenty ludzkie tak aby wydawać coraz bardziej obiecujące i dobre owoce.

Nasza Misja:

Historia tytułu Maryi Wspomożenia Wiernych

Maryja Wspomożenie Wiernych Wezwanie to (łac. Auxilium Christianorum) ma w swej istocie oddawać hołd Najświętszej Maryi Pannie jako Wspomożycielce chrześcijan. Na ów tytuł Matka Boża zasłużyła poprzez swe nieprzeliczone zasługi, wobec całego chrześcijaństwa.
Kościół Święty uczy nas, że to właśnie Maryja ,sama zniszczyła wszystkie herezje na całym świecie”. Kiedy Kościołowi zagrażały prześladowania wszelkiego rodzaju, Maryja, wyciągając swą rękę, usuwała przeszkody, czyniąc w ten sposób Oblubienicę Chrystusa wolną od narzucanych jej kajdan i od samych prześladowców.
Dzięki modlitwie różańcowej katolików, którzy uciekali się do Maryi, czczonej pod tytułem Wspomożenia Wiernych uratowane zostało chrześcijaństwo w Europie. Ratunek ten przybrał postać zwycięskiej nad islamem bitwy morskiej pod Lepanto, stoczonej 7 października 1571 roku przez wyznawców Chrystusa. Dlatego właśnie tego dnia obchodzimy święto NMP Różańcowej, ogłoszone w 1573 roku przez papieża św. Piusa V, który dodał do Litanii Loretańskiej wezwanie: Auxilium Christianorum Wspomożenie Wiernych.
Pod koniec XVII wieku, gdy ogromna armia turecka, licząca 200 000 żołnierzy, oblegała Wiedeń, cesarz Austrii Leopold I przebywał w sanktuarium Wspomożycielki Wiernych w Pasawie (dzisiejsze Niemcy), rozpaczliwie błagając Najświętszą Maryję Pannę o pomoc. Jego modlitwa szybko przyniosła oczekiwany efekt: 8 września, a więc w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, gotowy był już plan bitwy, natomiast 12 września, w święto Najświętszego Imienia Maryi, przybył z odsieczą, na czele armii chrześcijańskiej, Jan Il Sobieski. Król Polski rozgromił tureckie hufce, ocalając tym samym przed islamem nie tylko Wiedeń, lecz także całą Europe. Wypowiedział wówczas słynne słowa: venimus, vidimus, Deus vicit (,,przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył”).
W 1809 roku wtargnęli do Watykanu żołnierze Napoleona Bonapartego, by zaaresztować ojca świętego Piusa VII, który był przetrzymywany w więzieniu przez pięć lat. Papież złożył ślub, że jeśli zostanie oswobodzony, ustanowi specjalne święto ku czci Matki Najświętszej. Do uwolnienia Piusa VII skłoniły Napoleona porażki militarne. Papież powrócił w triumfie do Rzymu 24 maja 1814 roku. Wypełniając swój Ślub, ojciec święty ogłosił święto Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych., przypadające na 24 maja.
W przeciągu tego czasu wierni katolicy byli często świadkami cudownych interwencji, ukazujących Matkę Bożą jako Tę, która jest zawsze gotowa stanąć w obronie religii prawdziwej.
Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych (Auxilium Christianorum) rozprzestrzenił na całym świecie św. Jan Bosko.
Św. Jan Bosko 26 maja 1862 roku dostąpił niezwykłego widzenia, które do dzisiaj niesie ze sobą wiele ważnych dla naszych czasów znaków.
„Ujrzałem siebie na małej, skalistej wysepce na morzu. Szalała straszliwa burza. Wtem ujrzałem olbrzymi okręt, potężnie miotany na wszystkie strony. Na nim zobaczyłem Papieża, kardynałów, biskupów, księży, zakonników i wielu ludzi. I zrozumiałem: oznacza to Święty Kościół Katolicki. Wokół tego wielkiego okrętu – Kościoła widziałem wiele innych potężnych okrętów i były to mniej lub bardziej agresywne statki, które atakowały okręt Kościoła, wyrządzając mu wiele szkód. Równocześnie nieprzyjaciele zarzucali okręt papieski olbrzymią ilością książek i broszur. W czasie szczególnie gwałtownego ataku zobaczyłem, że sam Papież został ciężko ranny i że umarł w skutek upływu krwi. Jednak znajdujący się na jego okręcie kardynałowie wybrali zaraz nowego Papieża. Wiadomość o śmierci jednego Papieża i o wyborze jego następcy została natychmiast podana światu. Ów nowy Papież podjął bardzo trudne zadanie”.
“Ciężko uszkodzony okręt Kościoła zdawał się być zgubiony wobec szalonej przemocy wrogów; sądzili oni, że odnieśli zwycięstwo. Lecz wtedy zobaczyłem, jak nagle z ciemności i wzburzonego morza wyłaniają się w górę dwa wspaniałe, świetlane kolumny. Nad pierwszą dojrzałem u góry unoszącą się ogromną, jaśniejącą Hostię, a na szczycie kolumny zobaczyłem tablicę z napisem „Salus Credentium”, to znaczy: „Ratunek dla wierzących”. Na drugiej, nieco mniejszej kolumnie, znajdującej się trochę dalej, dojrzałem u góry statuę Niepokalanej Matki Bożej – Maryi oraz tablicę z napisem: „Auxilium Christianorum”, to znaczy: „Wspomożenie wiernych ”. Kiedy wśród burzy i ciemności, w największej potrzebie i udręce – rozbłysło to cudowne zjawisko świetlne, wszyscy na okręcie Kościoła zapałali nową nadzieją. A nowo wybrany Papież wydał polecenie, by skierować się ku tym dwóm świetlanym kolumnom, aby przytwierdzić do nich okręt Kościoła. Kiedy to nastąpiło, burza uciszyła się, ustąpiły ciemności i nastał wspaniały dzień. Wówczas zobaczyłem, jak wrogie okręty popadły w największy zamęt, zderzały się ze sobą, tonęły w głębiach wód lub wylatywały w powietrze. Inne oddalały się i znikały z pola widzenia. Wielu rozbitków z tych zniszczonych okrętów pływało na szczątkach statków, kierując się ku niosącemu ratunek okrętowi Kościoła. Przyjmowano ich tam z litością i udzielano im pomocy”.

„Nieprzyjacielskie okręty oznaczają prześladowania Kościoła. Ciężkie go czekają przeprawy. Jego dotychczasowe cierpienia są niczym w porównaniu z tym, co jeszcze nastąpi. Scena ta oznacza, że Papież zwycięży wrogów Kościoła dzięki doskonałemu nabożeństwu do Matki Najświętszej, którym rozpali cały Kościół, czego następstwem będzie powszechny, gorący kult do Eucharystii w całym Kościele i to da zwycięstwo Papieżowi. Kościół będzie przeżywał ciężkie chwile, także dozna wielu szkód, ale samo Niebo przyjdzie mu z pomocą. Ciężkie czasy skończą się i zapanuje pokój. Dla Kościoła będzie to nowy, wspaniały rozkwit.”

Wirtualna cegiełka na dzieła Fundacji

W ramach wspierania prawdziwego wielbienia Boga Izraelici mieli płacić dziesięciny a, czyli dziesiątą część swoich rocznych dochodów. Bóg nakazał im: „Macie bezwarunkowo składać dziesięcinę ze wszystkiego, co siejecie i co każdego roku zbieracie na swoim polu” (Powtórzonego Prawa 14:22).
Składanie dziesięcin było wymagane przez Prawo Mojżeszowe — zbiór przepisów, które Bóg dał starożytnym Izraelitom. Ponieważ obecnie chrześcijanie nie podlegają temu Prawu, nie muszą składać dziesięcin. (Kolosan 2:13, 14)
Jednak każdy chrześcijanin powinien składać datki „tak, jak postanowił w sercu, bez ociągania się i nie pod przymusem, bo Bóg kocha radosnego dawcę”. (2 Koryntian 9:7)
Kwestia dziesięciny jest problemem, z którym walczy wielu chrześcijan. W wielu kościołach przywiązuje się nadmierną wagę do oddawania dziesięciny. Wielu chrześcijan jednak nie chce poddać się biblijnym napomnieniom w kwestii oddawania Bogu ofiary. Dziesięcina / ofiara ma być czymś radosnym, ma dawać nam błogosławieństwo. Jednak w dzisiejszym kościele niestety ta sytuacja rzadko ma miejsce.
Nowy Testament nigdzie nie określa, jaki procent dochodu należy odłożyć, jedynie wspomina, że powinno to stanowić część dochodu, którą człowiek sam „uzna za właściwą” (1 List św. Pawła do Koryntian 16:2). Kościół chrześcijański uznał dziesięć procent dochodu, uznawane w Starym Testamencie, za „względne minimum” także w przypadku ofiary oddawanej przez chrześcijan. Jednak chrześcijanie nie powinni czuć się zobligowani, by zawsze dawać dziesięcinę. Powinniśmy dawać tyle, ile możemy, według tego, co uznamy za właściwe. Oznacza to, że czasem będziemy dawać więcej, niż wartość dziesięciny, a czasem mniej niż jej wartość. Wszystko zależy od zamożności chrześcijanina i od potrzeb kościoła. Każdy chrześcijanin powinien gorliwie modlić się i szukać Bożej mądrości w tym, czy ma oddawać dziesięcinę i / lub jak wiele powinien dawać (List św. Jakuba 1:5). „Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg” (2 List św. Pawła do Koryntian 9:7).
Fundacja realizuje wiele dzieł równolegle. Jeśli masz możliwość wsparcia dziesięciną wybrane działa to zapraszamy:
  1. Na księży, w tym polskich misjonarzy, w potrzebie celem zamawiania intencji mszalnych
  2. Na msze za dusze czyśćcowe
  3. Religijne materiały drukowane o cierpieniu, prawdziwym nabożeństwie do NMP oraz o
    spowiedzi generalnej rozdawane na rekolekcjach czy hospicjach
  4. Materiały modlitewne drukowane
  5. Inicjatywa Płomienia Miłości Niepokalanego Serca Maryi
  6. Prowadzenie grup z intencja ofiarną oraz Płomieniem Miłości NSM
  7. Inne w których możesz współuczestniczyć i je tworzyć ( jeśli masz pomysł to zapraszamy
    tak aby wydać wspólne owoce )
Jałmużna to coś więcej niż pomoc materialna. To chrześcijański styl życia
"Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza, aby był zapas w moim domu, i w ten sposób wystawcie mnie na próbę! – mówi Pan Zastępów – czy wam nie otworzę okien niebieskich i nie wyleję na was błogosławieństwa ponad miarę." (Mal. 3,10 BW)
Nauczyć się dawać
W Bożą pedagogię wychowywania narodu wybranego było wpisane oddawanie 10%  dochodów i zatrzymywanie na swoje potrzeby 90% dochodów. Również dzisiaj Bóg używa pieniędzy, aby nas wychowywać i nam błogosławić, ponieważ:
  • dawanie jest skutecznym lekarstwem na chciwość i zazdrość – zamiast koncentrować  się na bogactwie, możemy koncentrować na tym, jak je z pożytkiem wykorzystać,
  • dawanie kształtuje charakter – to Boży sposób na wychowywanie Nowego Człowieka, podobnego do Jezusa Chrystusa, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (Mt 10, 45)
  • dawanie pomaga gromadzić skarby w niebie – Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się, i nie kradną (Mt 6,20),
  • dawanie kieruje serce dzielącego się ku Bogu – Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje (Mt 6,21),
  • skutkiem dawania może być doświadczenie materialnej obfitości – Jeden jest hojny, a stale bogaty, a nad miarę skąpy zmierza do nędzy. Człowiek uczynny dozna nasycenia, obfitować będzie, kto [bliźnich] napoi (Prz. 11,24-25).
Dawanie dziesięciny nie jest Bożym sposobem na zbieranie pieniędzy, ale Bożym sposobem wychowywania ludzi na podobieństwo Chrystusa. To my potrzebujemy dawać, aby nie wpaść w pułapkę chciwości i zazdrości; aby majątek, bogactwo i pieniądze nie stały się bożkiem. Dlatego warto zadać sobie pytanie: jaki procent dochodów, którymi Bóg mi błogosławi, oddaję Bogu do dyspozycji i z jakim nastawieniem daję? Może nadszedł czas, aby coś w tym zmienić.
Za wszystkich ofiarodawców jest odprawiana Msza św. wieczysta w Sanktuarium Matki Boskiej Ostrobramskiej, patronki czasów ostatecznych, każdego 16-go dnia miesiąca o godzinie 18.00.
Do każdej wirtualnej cegiełki dołączamy drobny upominek. Darowiznę można również przekazać korzystając z tradycyjnego przelewu:
Odbiorca: Fundacja Auxilium Christianorum ul. Legionów 122 D 26-110 Skarżysko-Kamienna

PRZELEW BANKOWY

Numer konta:
PL 67 1240 5048 1111 0011 3213 9271
Bank Pekao SA
SWIFT/BIC: PKOPPLPW

Tytuł wpłaty:
Darowizna na cele statutowe

Każdy darczyńca otrzyma upominek niespodziankę np. oryginalny medalion św. Benedykta lub inne pomoce duchowe